38 هفتگی پرهام عزیزم

پسر گلم فردا 37 هفتگیت تموم میشه و وارد 38 هفتگیت میشی. ناز پسرم این روزا وقتی فکر میکنم به اینکه دیگه لحظه دیدار نزدیکه ازیه طرف از شادی دیدن تو بغض گلمو میگیره و دوست دارم زودتر این روزهای پر از انتظار تموم بشه و از طرفی دیگه هم از اینکه دیگه تو دل مامانی نیستی و دیگه این تکونا و ضربه هاتو احساس نمیکنم و از یکی بودن درمیایم و میشیم دو تا دلم میگیره . این روزا دیگه همش دلم در تب و تاب هست. همش فکر میکنم چه شکلی هستی تو ذهنم کچل و بی مو هستی یک کمی هم کوجولو . گاهی فکر زایمان می ترسونتم ولی باز زود از ذهنم محوش میکنم و میگم همینطور که تا الان خدا کمک کرده اون لحظه هم کمکم میکنه و بهم صبر میده . خلاصه این روزا پر از فکر و هیجانم ولی  بیشتر دوست دارم اردیبهشت بدنیا بیای اگه 2 اردیبهشت هم بشه که عالیه تاریخ تولدت میشه 92/2/2 خیلی رمانتیکه. این روزا دیگه خیلی سختم شده آخه تو کوچولوی مامانی سنگین شدی و مرتب هم خودتو گلوله میکنی و منو فشار میدی ولی تموم این سختی ها به اولین لحظه دیدارت می ارزه . دکتر گفت میتونی زایمان طبیعی داشته باشه و دیگه از همین الان هم باید آماده باشی هم می ترسم هم دلم می خواد لحظه بدنیا اومدنت به هوش باشم و ببینمت و اولین بوسه عاشقانمو به دستای کوچولوت بزنم نمی دونی چقدر دارم لحظه شماری میکنم . ان شاا... به امید خدا و لطف پروردگار صحیح و سالم بدنیا بیای و شادی رو برامون به ارمغان بیاری گلم.